neyse
az önce birinin kişisel iletisine
kişiliksiz insanların kişisel ileti yazması tuhaf
tarzı bişey yazdığını gördüm
ve ne tepki vereceğimi şaşırdım
bu olay karşısında çok belirsiz duruyorum
çünk mantıken yanşi bir matematik problemi gibi bakınca doğru
ama bir yandan içimden bir his beğenmediğimi söylüyor
yine a zönce bir ileti okudum birinde
iyimserler salaktır
bunu beğenmedim
düşünmeyeyim de ne yapayım
2 mayısta
pislikten ve olumsuz duyguklardan uzak kalabilmek için
2 mayısta
farketmez direk sikkolina modu olmuşsunuz
sizi de anlamıyorum ha
sikkolina takılıp takılıp hatuna üzülüyorsunuz bir tek
yahu
benim kırılan gözlüğün hesabını kim verecek
pes oynamak. o da erkeksi bir sikkolinalık
kızların kuaföre gitmes gibi bişi
bunların hepsini sadece sikkolina dmeek için yazıyor olabilirim
ama belki ço içten duygularla yazıyorumdur
bilemedim ben onu
aaay ay
5 günlüğüne hiçbir hedefim yok
demek ki eğer bu süre uzasaymış ve ben emekliye ayrılmış bir yarış atı olsaymışım o 5 tane masum dişi atı hamile bırakan soysuz olabilirmişim.
tabi şimdi tecavüzcü at cüns olmayan attı. benim emekli bir yarış atı olup aynı zamanda soysuz olmam mümkün değil
ama bu mantık hatasını görmezsem sanırım doğru bir tespit
istanbuldayım sanırım 2 mayısta ama kardşeim uçağımın düşeveğini iddia ediyor
çünkü sanırım beni çok sevdiği için gitmememi istiyor
evet söylemiştim ya kuaföre gitmişler gibi
yan i dişi olsalarmış kağanla ibo şuan kuaförde olurmuş
kuaföre gitmenin zor bir yanı olduğunuı düşünmüyorum şahsen
bazen fön seslerini ve kuaförün suçlayıcı saçını nerde kestirdin sorusunu duymak illet gibi tabi
bilemiyorum
ama hep lezbiyen ağdacı olayını düşünmüşümdür
yani lezbiyen olsam ağdacı olurdum
lezbiyen ve emekli bir yarış atı da olabilirdim .
hem o zaman o 5 masum atı hamile bırakmazdım.
tabi soysuz olmam hala mümkün değil.
dedim ya yarış atlarının bir amacı var diye.
tabi iri ve güzel hatunlar için söylenen at asla olamam.
hadi boyum uzadı diyelim hala çok ince bacaklarım olur
hatta boya gidenin enden eksileceğini düşünecek olursak muhtemelen tığ gibi olurum. tığ ne kelime iğne gibi.
sonra belki ibne olurum
sırf aralarında ses benzeliği var diye ama
yok
onud emiyorum
ben hayvan olan attan bahsediyorum
zaten diğerinden bahsediyor olamayacağımı söuylemeye çalıştım
ama biraz fazla açıklayınca
böyle beirsiz oluyor
oysa çok saçma
açıklama değil mi sonuçta. kendinin çok fazla açıklamak nasıl daha karmaşık olmana yol açabilir ki
at olmak istemiyorum
sadece şuan ki durumumu bir haftalığına emekliye çıkmış yarış atına benzetiyorum.
hayvan olsam da atları seçmezdim sanırım
erkeklerin at fantezisinden midir atlara tapan kızları genelde sevmememden midir bilinmez

romo

ben bir romo'yum ve sivri dişlerim var.
sizi yiyebilirim.
önceden uyarayım.
ben bir romo'yum ve sivri dişlerim var ve dişlerim çelikten
onları eritemezsiniz.
önceden uyarayım


ben bir romoyum ve elimde kocaman bir çubuk var.
tecavüz edebilirim.
önceden uyarmalıyım.
ben bir romoyum ve elimde kocaman bir çubuk var ve çubuk incecik.
bulutları çubuğuma dolayabilirim
pamuk şeker gibi yiyebilirim onları.
güneş gözünüzü acıtabilir
önceden uyarmalıyım.


ben bir romo'yum.
yatağınızın altındaki dehşet olabilirim, ve ya dolabınızdaki
lakin
ben bir romo'yum.
ve bulutlardan şeker yapmayı tercih ettim.

memories of a dying atheist dog

---bir köpek---

camekandaki yansımamı izliyorum. soluk ve koyu. akşamüstü. en çok bu saatleri seviyorum. kıyafetler görüşümü engelliyor ve ya yansımalarımız buluşarak istenmeyen şekillere bürünüyor. öğlen fazla parlak oluyor ve kendimi göremiyorum. akşam geniş göğsüm, dik kulaklarım ve gölgeli gözlerimle atalarıma yakışır bir çekicilikteyim. soluk ve koyu. açık sarı tüylerim ibne ibne ışıldamıyor. camekanları en çok akşamüstü seviyorum.
insanlar gelip geçiyor. haftada iki kere aynı yüzlere rastlamam mümkün. onlar; görüntüleri, sesleri, kokuları ne kadar farklı olursa olsun rutinlerini gerçekleştirmek zorundalar.
bir köpeğin de rutinleri vardır.
akşamüstü camekanda kendimi seyretmeyi seviyorum. gece çıkacağım seks gezilerinden önce bu ritüeli gerçekleştirmek piliçlerimin bana gelmesini sağlıyor.
kendimi seviyorum ve bu, dişilerin götlerini kaldıran o hemcinslerimden biri olmamı sağlıyor.
eskiden böyle değildi.
herşey kaldırımların yapılmasından çok önce başladı.

---bir köpeğin anıları---

7 miniktik. ben fazla minik doğmuştum. annenin sarkık memeleri vardı. ben her zaman hayatta kalmayacağı düşünülerek itilen yavruydum. asla yuvadan fazla uzaklaşmaya cesaret edemedim. anne bir sürtüktü. bir seferinde gri kulaklı bir pezevenk yuvanın etrafında beliriverdi. bu olay -eğer anlatacaklarımı daha etkileyici kılmak için uydurmuyorsam- büyük kar fırtınasının patlak verdiği döneme denk geldi.

---o gece---

7miz iyice sokulmuştuk birbirimize. anne eniklerini korumak için, kaldığımız samanlığın etrafını turluyordu. zig o gece beni kolluyordu. minik, aç, görüşü diğerleri kadar gelişmemiş ve burnu ıslak olmayan bir enik olsam da ben de en temel içgüdülerime tutunarak doğayla bütünleşmeye çalışıyordum. uzun süre korunaksız ve elverişsiz hava şartları olan yerlerde yaşamaya alışmışsanız bir süre sonra rüzgarın uğultusunu ninni olarak görmek; ısınmak için kendi pisliğiniz üzerinde yatmak; aç kaldığınız günler önceki günün sütünü ve ya annenin memeleri arasındaki sıcak uykuyu düşünerek yapacağınız mental mastürbasyon rutininizdir. her daim patilerinizi sıcak tutarsınız böylece. bir yandan samanlıkta ağzınızın etrafı kuruyup yapışmış süt ve burnunuzda çamurla dolaşırken kendi bokunuz neden pislik olsun? üzgünüm aristokrat bir ev köpeği olarak doğmadım ve afedersiniz, bokla ilgili sorun ne?

hikayeme dönecek olursam; o gece benim bokla ilgili bir sorunum yoktu. aksine sıcak ve taze bok -afedersiniz kaka- diliyordum. zig üstümde yatıyordu ve diğer enikleri de beni ısıtmaya ikna etmişti. bu durumda kapıdan bir hayli uzaktım ve üstümdeki enik sürüsünce gizlenmiştim. hepsinin isimleri vardı ve benim minik olmama rağmen şu an bir hayli iri olduğum düşünülürse, bu isimleri bir yerlerde yaşatmaya devam ediyorlardır. liz siyah olanımızdı ön bacaklarında ince beyaz dikey çizgiler vardı. beyaz bir şerit ise boynunun etrafını tasma misali sarıyordu. jed, zig ve bri bembeyazdı. tre ve rin de beyaz sayılabilirdi; ama diğer üçüyle kıyaslanınca onlar daha bir sokağa ait gibiydiler; kirliydiler. her nasılsa lip ve ben çok açık sarıydık.

şundan eminim ki o gece; ancak 3. sınıf bir ressamın elinden çıkmış olabilecek o renk curcunası; o enik yığını kutsaldı. üşümüyorduk, aç değildik ve aynı rahimden çıkmış olduğumuzu hissedebiliyorduk.

sonra o geldi. gelişinden geç haberimiz oldu çünkü anne bir tehdit sezip havlamamıştı. bundan o gri kulaklı pezevengin baba olabileceği çıkarımında bulunabilirim sanırım. hikayenin bundan sonrası ancak tahminlerime dayanıyor çünkü önceden belirttiğim gibi üstümdeki bedenler görmemi ve görülmemi engelliyordu.

anne ve pezevenk burunlarını birbirlerinin boyunlarına değdirerek selamlaşıyorlar. belki pezevenk bir kaç iltifatta bulunuyor. ama kuyruğum üzerine yemin ederim ki testesteron kokusunu içeriden duyabiliyorduk. sonra bir şeyler oluyor ve anne aniden samanlığa dalıyor. ve pezevenkle korkunç bir kapışmaya giriyorlar. enik aklım bile biliyor ki bu seks değil. gri kulak oldukça iri ve anneyi birkaç darbede yere serip bize doğru hamle ediyor. paytak paytak sağa sola kaçışıyoruz...

sadece yürüyordum; ne duyduğum; ne gördüğüm umurumda değildi. hoş; hoş olmayan manzaraya popomu dönmüştüm ve görebildiğim ahşap ve samanın birbirine karışan renklerinden ibaretti. hiç bir şeyi algılayamıyordum. bir kemik sesi; havlaşmalar ve vehşi patilerin uzaklaşan sesleri. ve hiçbir köpevladının yapmayacağı bir şeyi yaptım. saklandığım yerde uyuyakaldım.
-----------------

uyandığımda; dünün anıları aklımdan silinmişti. güneş ışığı; kör gözlerimi rahatsız etti. buna alıştıktan sonra seçebildiğin neşeli bir gökyüzüydü. doğruldum. ve dünün anıları, kokular, sesler zihnime doluşmaya başladı. vazo şeklindeki gelişmemiş bacaklarım ağrıyordu. istemeyerek samanlığı incelemeye başladım. 5 kardeşim annemizin üstünde ağlıyorlardı. açlardı ve süt bezleri aktiftir umuduyla ölü sürtüğün memelerini çekiştiriyorlardı. zig samanlığın diğer köşesine savrulmuştu. uynaması için tüm gücümle havladım. ''zig ! '' patilerimle karnını dürttüm. soğuktu. kemik sesi. gerçek soğuktu; kederle çöktğm. kulakların her zamankinden daha düşüktü ve talaşların soğuk uçları karnımı dürtüyordu; her nasılsa acım onları görmezden gelmemi sağladı.

tekrar ayağa kalktığımda hava kararmıştı ve ben dışında herkes ne yapacağını düşünerek telaşlanıyordu. birer birer terkettiler samanlığı. birer birer. bir bir. bir tek ben kaldım. bir kedi gibi patilerimi kırarak çöktüm zig in bokunun üstüne.

tu biğ kontinyuğd

what keeps mankind alive ?

nevermind.

küçücük insan duvarının ortasında
bir bomba patlamış
mary evine yürümüş
mary şemsiyesini açmış
insan parçalarıymış düşen
serseri beyinlerin
isim veremediği
O;
acı
yok olmuş
yok olur mu hiç?
yokmuş
şemsiyenin içinde.

re-a-lit-e

keşke olaylara aklımızla getirebildiğimiz farklı kanaatler, bakış açıları daha maddi olabilse. yani mesela sevgilimin evine gitsem ve benim zevkimden uzak döşenmiş yeri sadece sevdiğim birine ait olduğu için aklımda güzel şekillendirmek dışında, gerçekten istediğim gibi görebilsem. mesela hoyratça yere bırakılmış bira şişesine dokunsam, ve en sevdiğim mavinin neon haline dönüşse, dün gece o evde izlenen maça dair bir şeyler- daha doğrusu insnaların o topun o kaleye girmsini beklerkenki heyecanını yaysa; sonra şişenin içinde kalmış bir iki damla bira aniden yunusa dönüşüp burnumu ısırsa falan? gülümsemekten alıkoyamıyorum(:

kişi

hoyrat olmalı bazen.

balıkçıyı vuran olta.

resmini yapmak istesem

yapardım.

ve istesem kelimelere dolardım seni

yalanlarla başkalarına karşı.

ve sen açıkça söylerken

gecenin sıcaklığını

değişmiyorum kendi sıcaklığıma

ve yüce nesiller bile görmemiştir

benim kadar

hiç’ini.

yukarıdaki adama bak

hayır tanrı yok seni salak- üst komşunuzdan bahsediyorum ben.

adam soğuk

ve adam ne saati söyler sana yolda durdursan

ne de düştüğünde kaldırır seni

ama sıradan bir karısı var

oysa o soğuk ve seçici

ben değilim.

sıradan bir karım da yok

sıradan bir işim de

aslında ne bir karım var ne işim.

sıradanlığın müthiş farklılığı

bak sokaklardaki.

tırmanan insanlar