dans etmek istemiyorum.

bugün saat 6 suları bilgeyle keyifli bir şekilde biralarımızı yudumlarken (sanki maldivlerde malibu falan yudumluyoruz amk) gözümüze yan taraftaki apartmanın en üst katlarından birine asılmış olan ila çarpana kadar birbirimize söylemek için bir kaç kelime arıyorduk.
kocaman harflerle ''dans etmek ister misiniz?'' yazan afişin altında iki tane telefon numarası vardı. hemen birine ''hayır dansetmek istemiyorum'' diye mesaj attık. ardından arkadaşlarımıza da aynısını yapmaları için mesaj attık.
ya süre bana çok kısa geldi, ya da mesajı alan kişi hızlıydı. bilgenin telefonu ötmeye başladı. açtım. tanımadık bir ses, kıkır kıkır gülüyor. ilanın sahibi olduğunu anlamak için gerizekalı olmaya gerek yok. efendim dedim. napıyorsunuzz siz yaaaa dedi.
-güldürme servisi efendim.
-ya ne demezsin
-ne güzel mutlu ettik sizi ama, bir teşekkür bekliyor insan.
-ya pek mutlu oldum arka arkaya 6 kız hayır dansetmek isemiyorum diye mesaj attı. nereden buldunuz numaramı?
-ilanda gördük biz. hani şu apartmanda asılı olan
-.... cafede misiniz?
-(ben yusuf yusuf) yok önünden geçtik ama. neyse iyi güler sizeee
çat.

haklıymışım.
62den tavşan yapıp, doğaya bırakıyorum.